جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در این اثر به تجزیه و تحلیل آثار و اندیشه‌های قرآنی شهید محمّدباقر حکیم و روش شناسی ایشان در تفسیر آیات قرآن کریم و استفاده از علوم قرآنی در تفسیر پرداخته شده است. نویسنده ابتدا مهم ترین موضوعات مقدّماتی قرآن کریم، مانندِ اسمای قرآن، علوم قرآن و تشویق اهل بیت( و قرآن کریم مبنی بر تدّبر و تفکر در قرآن و اُنس داشتن با آن را معّرفی کرده، سپس موضوعاتی عمومی درباره قرآن کریم، همچون: مدنی یا مکی بودن آیات و سوره‌ها، نحوه نزول قرآن، اسباب نزول قرآن، اثبات کردن نصّ قرآنی و هدف از نزول قرآن را بررسیده است. وی در ادامه، اهم مباحث قرآن، مانندِ اعجاز، محکم و متشابه و نَسخ در قرآن واکاوی کرده است. پس از آن، مباحث مهّم مورد بحث در تفسیر قرآن، همچون: تاریخ تفسیر، ماهیت تفسیر، شروط تفسیر و مفسّر، روش‌های تفسیری، اهل بیت و قرآن و نقش آنها در تفسیر، معرّفی مفسّران بزرگ و نمونه‌هایی از تفسیر ترتیبی و موضوعی و دیگر روش‌های تفسیری بحث شده توسّط آیت الله محمّدباقر حکیم، بررسی شده است. در باب دوم، آثار قرآنی آیت الله محمّدباقر حکیم معّرفی شده است؛ این کتاب‌ها، مانندِ علوم قرآن، هدف از نزول قرآن، و تأثیر آن بر روش تفسیر، شبهات مستشرقین در مورد قرآن، معرفّی شخصیت قرآنی و تفسیری شهید سیدمحمّدباقر صدر و شخصیت علمی ایشان، تفسیر سوره حمد، قصّه‌های قرآنی، ابتلا و امتحان در قرآن، حکومت اسلامی، وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن و عترت، نقش اهل بیت( در تأسیس جامعه صالح اسلامی، تحلیل امامت و ولایت اهل بیت(، جامعه انسانی در قرآن کریم و حجّت و ولایت از دیدگاه قرآن و عترت است. در قسمت دیگری از همین باب، سیره قرآنی و علمی شهید محمّدباقر حکیم معرّفی، و گوشه‌هایی از حیات علمی، سیاسی، اجتماعی و دوران هجرت ایشان به ایران و نیز فعّالیت‌های سیاسی و علمی او در این مدّت، مدیریت کردن جنبش‌های علمی و سیاسی عراق از ایران، مهاجرت دوباره وی به عراق و سرانجام: شهادت او توّسط ایادی امریکا و صهیونیسم به تصویر کشیده شده است.

دعا و نیایش امری فطری و طبیعی در نهاد و سرشت همه انسان ها بوده و تاریخ زندگی بشر، حاکی از آن است که انسان از همان آغاز پیدایش، به شیوه ها و زبان های مختلف مشغول راز و نیاز با موجودی قوی و چاره ساز بوده است. هر چند دعا به هر زبانی نیکوست، اما دعاهائی که از زبان اولیای الهی، به عنوان انسان های کامل نقل شدهاند، دارای مضامین عالی تر و جامع تری می باشند و بررسی دعاهای منقول از پیامبر اعظم (ص) و امامان معصوم (ع)، نشان از نگرش جامع ادعیه شیعی به تمام ابعاد زندگی انسانی است که ناگزیر از حیات جمعی بوده و اجتماعی بودن از امور فطری اوست. از طرفی، زندگی انسان همواره با آسیب ها و انحرافاتی همراه بوده و افرادی با هنجار شکنی به کج روی پرداخته اند؛ و مدیران جامعه همواره در پی یافتن مصادیق و ماهیت آسیب ها و همچنین شیوه های پیشگیری و کنترل آن ها بوده اند. در پژوهش حاضر، آن دسته از مضامین اجتماعی ادعیه شیعی مطالعه می شوند که به آسیب شناسی زندگی اجتماعی انسان اشاره دارند. نگاه جامع معصومین (ع) به انسان و هدف زندگی او، باعث شده تا مصادیق آسیب های اجتماعی که در ادعیه نسبت به آن ها هشدار داده می شوند، در مقایسه با آنچه در متون جامعه شناسی معاصر مطرح می شوند، از جامعیت بیشتری برخوردار باشند. علاوه بر این، در بیان معصومین (ع)، ایمان به خدا و اتصاف به تقوا و اخلاق اسلامی و بروز آن ها در رفتار های اجتماعی و الگو قرار دادن پیامبر و اهل بیت ایشان، موثرترین شیوه پیشگیری و تقلیل آسیب ها و کج روی های اجتماعی معرفی می شوند.

چکیده ندارد.

شکر و سپاس گزاری در بینش و منش انسان ها امری ضروری در نظام هستی است که از طبیعت و فطرت آدمی‌نشأت می‌گیرد. هر انسانی به حکم عقل به این نتیجه می‌رسد که می‌بایست در برابر افرادی که به گونه ای کاری و یا نعمتی را به وی می‌دهند شکر کند. با دقت و تفحص و تتبع در آیات قرآن و سنت معصومین(?) به روشنی به دست می‌آید که شکرگزاری یک اصل مهم در دین اسلام است زیرا اسلام می‌خواهد افراد به درجه ای از یقین برسند که در هر حالی اعم از آرامش و یا روی آوردن مصائب شکر خدا را بجای آورند. نگارنده در این تحقیق با پرداختن به اهمیت طرح موضوع به تعریف شکر، انواع، مصادیق و موانع آن پرداخته و سپس مبانی نظری شکر را از منظر قرآن کریم و سیره پیشوایان تبیین نموده و در آخر شاخص های شکر را که از آموزه های دینی به دست می‌آید با استناد به شواهد نقلی و دلایل عقلی تحلیل نموده است و در نهایت به این مهم پرداخته است که از مهمترین راه های سعادت دنیوی و اخروی سپاسگزاری نسبت به منعم است.کلیدواژگان: شکر، شکرگزاری، مبانی شکرگزاری، شاخصه های شکرگزاری.

آدمی از ابتدای خلقت خویش در صدد دست‌یابی به کمال و سعادت ابدی بوده و بدین منظور، روش‌های مختلفی را آزموده است. ارسیدن انسان به سعادت ابدی فرا روی او قرار داده است و مدعی است کامل‌ترین و دقیق‌ترین قوانین را برای تمام بشریت و در تمام زمان‌ها در بر دارد.یکی از این روش‌ها، داشتن اعتدال در تمامی جوانب زندگی است که هر انسانی با داشتن ملاک‌هایی، می‌تواند به یک اعتدال و سلامت حداقلی که مورد نظر این نوشتار است، دست یافته و ابدیت خویش را تضمین نماید. در این پایان نامه، این معیارها که قرآن برای یک انسان معتدل ارائه داده است، در سه بخش آورده شده‌اند:ملاک‌های نگرشی و اعتقادی که مربوط به باورهای یک انسان معتدل است؛ خداباوری، نگرش جامع به هستی و اعتقاد به هدفمندی زندگی از جمله این معیارهاست. ملاک‌های رفتار اجتماعی که به ارتباطات یک انسان معتدل با مردم و محیط اطراف اشاره دارد؛ تعهد، مسئولیت پذیری و انصاف از این نوع ملاک‌هاست. و ملاک‌های رفتار فردی و ارزشی که بیانگر اخلاق و روحیات یک انسان سالم می‌باشد؛ حق‌طلبی، متفکر بودن و هشدار شناسی در زمره این ویژگی‌هاست.در پایان نیز چنین نتیجه‌گیری شده که این ملاک‌ها فقط برای دینداران نیست، بلکه برای تمام انسان‌‌هاست و قابل دسترسی و کاربردی می‌باشند و انسانی با چنین معیارهایی قابل تحقق است، همچنان که در طول تاریخ انسان‌هایی از این دست آمده و رفته‌اند.دیان تحریف شده الهی و مکاتب گوناگون و البته ناقص بشری، راه‌های متفاوتی را پیش روی او نهاده‌اند. قرآن کریم نیز به عنوان یک کتاب وحیانی و انسان‌ساز، روش‌هایی را برای

هر گاه من به شما سخن تازه‌ای گفتم؛ پس از من ( جایگاه آن را ) از کتاب خدا سوال نمایید.تحقیق پیش رو بررسی مستندات قرآنی است از سیر? سیاسی مولای متقیان علی 7، در این تحقیق سعی بر آن بوده است که ابتدا رفتار سیاسی امام 7از کتاب‌‌های حدیثی و سیره نقل شده،و سپس مستندات و مویّدات آن از قرآن استخراج گردد. در حقیقت در این پژوهش در پی آن بوده‌ایم که پیوند عمیق و ناگسستنی رفتار و گفتار امام7را با قرآن شریف نشان دهیم.رسول خدا 9 در روایت متواتر ثقلین سنت و عترت خود را همراه و همگام با قرآن برمی‌شمارد و همگان را دعوت می‌نماید با تمسک به آن‌‌ها موجبات سعادت و رستگاری خود را فراهم کنند.بر اساس این بیان شریف بین قرآن و اهل بیت : پیوندی عمیق و سازگاری تمام و کمال وجود دارد؛ پس چه نیکوست که ما نیز به عنوان دوستداران ایشان این پیوند را بیش از پیش واکاوی نموده؛ آن‌را تبیین کنیم.

یکی ازدرون‌مایه‌های شعری که همواره در زندگی انسان‌ها اثر مفید و سازنده‌ای دارد مضامین اخلاقی - تربیتی است و از آن‌جا که سنایی غزنوی یکی از شاعران بزرگ و پیشگام در پردازش این مضامین است، بررسی و تحلیل این مضامین در قصاید این شاعر موضوع این پژوهش است. این مضامین در فرهنگ ایرانی - اسلامی از آیات، احادیث، گفتار و سیره‌ی پیامبران و ائمّه‌ی معصومین نشأت‌گرفته‌است. سنایی با نگاهی منتقدانه به کاستی‌های جامعه و روابط انسانی توجّه‌داشته‌است و توانسته به‌خوبی از قالب قصیده برای انتقال مفاهیم اخلاقی و تربیتی بهره ببرد به‌گونه‌ای که حتّی قصاید مدحی او توأم با پند و اندرز است. این پژوهش با روش کتابخانه-ای و ضمن تحلیل محتوایی نکات اخلاقی و تربیتی به چگونگی هنر سنایی در آفرینش این مضامین از نظر اعتقادی و زیبایی شناسی پرداخته‌است. بایدها و نبایدهای اخلاقی و تربیتی و جایگاه آن در قصاید سنایی بخش‌های اصلی این پژوهش را شامل‌می‌شود.

قرآن کریم، حجت الهی را به طور مستقیم و غیرمستقیم معرفی نموده است. وجود حجت خدا از ضروریات دین است که در کتابهای کلامی و آیات قرآنی بیان گردیده است. اوصاف و شرایطی برای امام(علیه السلام) ذکر و به کارکردهای ایشان در زمینههای مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی اشاره میشود.در قسمت اول ابتدا دلایل عقلی چون: برهان لطف، ضرورت حفظ نظام و شریعت و ... بیان و سپس آیاتی از قرآن کریم که به این براهین عقلی ارشاد میکنند، اشاره میشود.در قسمت دوم برخی از آیاتی که به صورت موازی لزوم حجت را بیان میکند، تشریح میگردد. از جمله آیات ولایت، اطاعت، خلافت.در بخش بعدی شرایط حجت الهی از منظر قرآن بیان میشود. علم امام به همهی امور و علم غیب ایشان اثبات عصمت حجت خدا با دلایل عقلی و نقلی.

این تحقیق رهیافتی است به سیاست‌ورزیِ صحیح، در مبانی انسان‌شناسی علوی. پژوهش حاضر تلاش می‌کند،رفتارهای سیاسی امام علی (علیه‌السلام) از دیدگاه نهج‌البلاغه را، با بررسی متن و تحلیل محتوای روایات مرتبط کشف نماید. جهان‌بینی حاکم بر رفتار سیاسی امام علی (علیه‌السلام)، جهان‌بینی الهی ـ توحیدی است. در نگاه آن حضرت، حرکت جهان آفرینش به سمت خداست؛ جهانی که با همه چیزِ آن، برای انسان ـ این موجود فقیر بالذات ـ آفریده شده. بنابراین انسان‌شناسی الهی، محور همه‌ی امور خداست و خواسته‌ها و توانایی‌های انسان دارای اصالت نیست؛ زیرا مالک انسان، خداوند است. آدمی دارای ظرفیت و استعداد دریافت وحی و الهاماست و از این طریق، با خداوند متعال و فرشتگان الهی ارتباط دارد. انسان دارای بعد فرامادی است و از عوامل فرامادی، چه نیک و چه بد، مانند: دعا و نیایش یا وسوسه‌ و اغواگریِ شیاطین، تأثیر می‌پذیرد.

چکیدهتوقیع یا توقیعات که به‌طور خاص به بیانات و نامه‌های صادرشده از جانب حضرت ولی‌عصر ـ روحی لِتراب مقدمه الفداء ـ اطلاق می‌شوند، از جمله انوار حیات‌بخش آن‌حضرت است که می‌توان چون اشعه‌ای از تابش آن خورشید در پس ابر از آنها بهره گرفت؛ چراکه این توقیعات شریف که مشتمل بر علوم و معارف الهی و مفاهیم عالیه هستند از جمله مواریث بسیار پراهمیّت شیعه محسوب می‌شوند که امروز نیز می‌توانند راهگشا باشند و از جمله راه‌های ارتباط و بهره‌وری ما از آن‌حضرت بوده که می‌توان از طریق آنها به بخشی از ارشادها و هدایت‌های حضرتش دست یافت. از این رو پژوهش حاضر در صدد برآمده تا بهره‌ای هرچند اندک از این تابش پرفروغ داشته باشد. لذا در راستای تحقق این امر و با هدف بهره‌مندی از رهنمودهای آن امام، موضوع توقیعات آن‌حضرت ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ و مباحث اعتقادی در آنها را مورد نگرش و بررسی قرار داده است. بر این مبنا این پژوهش پس از طرح کلّیات در فصل اوّل، به طرح مباحث پژوهش در دو فصل کلّی پیداخته و در آنهاذیل هر فصل طرح مسائلی در باب موضوع آن فصل را مدنظر قرار داده است. لذا پژوهش حاضر مشتمل بر سه فصل است: فصل اول با عنوان کلّیات پژوهش که در آن به طرح و بیان مسائلی چون اهمیّت، ضرورت، هدف، پیشینه و منابع پژوهش پرداخته شده است. فصل دوم این پژوهش تحت عنوان درآمدی بر توقیعات امام عصر ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ به طرح مباحثی اساسی و کلیدی در باب توقیعات اختصاص یافته است. این فصل در ده بخش تنظیم شده، که در آن‌ها به بررسی توقیع در لغت و اصطلاح، زمینه پیدایش و شکل‌گیری توقیعات و به تبع آن مبحث شبکه ارتباطی وکالت پرداخته شده و سپس چگونگی پیوند امام با شیعیانشان در عصر غیبت صغری و غیبت کبری، بحث‌های پیشینه توقیعات، ملاک‌های صحت و صدور، موضوعات و مضامین و انواع توقیعات، مورد طرح و بررسی قرار گرفته‌اند، پس از آن به بحث توقیعات در غیبت کبری? و سرانجام به بحث تألیف و گردآوری توقیعات پرداخته شده است. فصل سوّم این پژوهش تحت عنوان مباحث اعتقادی در توقیعات امام عصر ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ به بررسی اصول اعتقادی دین مبین اسلام به عنوان مبنا و شالوده اساسی تفکّر اسلامی، در پرتو توقیعات شریف آن‌حضرت، اختصاص داده شده است. این فصل نیز در پنج بخش کلّی تنظیم گشته است. در این بخش‌ها به بررسی مباحث اعتقادی توحید و سپس نبوّت و سپس معاد در پرتو توقیعات، به عنوان اصول دین پرداخته شده است، اصولی که هرگونه خلل و نقصان در هریک از آنها موجب نقصان در اصل دین خواهد شد. و بعد از آنها به طرح و بررسی مبحث امامت که در تفکّر شیعه استمرار و تداوم راه نبوّت است و در دنباله به بحث مهدویّت به عنوان تداوم راه امامت، در پرتو توقیعات آن‌حضرت ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ پرداخته شده است. و ذیل هر یک از این مباحث کلّی موضوعات و عناوین فرعی مربوط به آن‌ها مورد طرح قرار گرفته‌اند. آنچه در انتها از این پژوهش و بررسی در اصل توقیعات و مباحث اعتقادی آنها حاصل شد اینکه امر امامت آن‌حضرت در طی دوران غیبت صغری در صدور این توقیعات شریف تجلّی یافت و ایشان رسالت امامت و هدایت خویش را از این طریق که نشانه عمق اتّصال آن‌حضرت با شیعیانشان بود به انجام می‌رساندند. پس با یقین و باور داشت این مطلب که آن امام دیروز، همان امام و ولی امروز زمان ما و امام حیّ و حاضر و ناظر بر ما هستند و باورداشت این مطلب که همه آنچه درباره امام و امامت آن‌حضرت در عصر حضور و در عصر غیبت صغری موضوعیّت دارد امروزه نیز در عصر غیبت کبری موضوعیّت دارد و این اعصار خللی در انجام رسالت امامت و هدایت ایشان وارد نمی‌کند، پی می‌بریم که از ارشاد و هدایت و گستره وسیع فعالیّت آن امام عزیز امروز نیز بهره‌مند می‌شویم. و سخن آخر اینکه پس از بررسی و دقّت نظر در توقیعات شریف آن‌حضرت ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ این نکته حاصل شد که دریای بی‌کران و موّاجی از علوم و معارف الهی در توقیعات آن امام همام وجود دارد که از سینه آن خزانه‌دار علوم الهی جوشیده است و جا دارد که پژوهشگران پرتلاش و ظریف‌نگری بیش از آنچه در این پژوهش بدان پرداخته شده است در این راه بذل همّت بنمایند.